منو ببخش که گریه رو
هدیه می دادم به چشت
منو ببخش که غصه رو
ارزونی کردم به دلت
منو ببخش به خاطر
حرفای تلخی که زدم
اگر که به صداقتت
نا خواسته پشت پا زدم
منو ببخش که تو صدام
شک پر از غم می دیدی
اگر که تو چشای من
برق امیدو ندیدی
ببخش اگر برای تو
ستاره شب نشدم
با اینکه غصه دار بودی
همدم غمهات نشدم
ببخش اگر رو قفست
یه قفل تازه یی زدم
اگر چه جز برای تو
قلم رو کاغذ نزدم
ببخش اگر ترانه هام
برای عشق تو کمه
ببخش اگر که عایدت
از من فقط رنج و غمه
ببخش اگر که اعتماد
تو دل من زنده نبود
با اینکه تو حرفای تو
یه ذره هم ریا نبود
منو ببخش به خاطر
تموم حتک حرمتام
اگر چه بوده رنگ عشق
حتی میون تهمتام
نظرات شما عزیزان: